Die dood sonder ‘n graf
Jy bou ‘n monument in jou hart
‘n geheime plek waar jy kan kniel
‘n Veilige plek waar jy kan ween en dankie sê
‘n Plek waar jy ‘n blom kan neersit
Herinnerings kan herleef
Waar jy in die lig kan bid
Vir ‘n lewe wat verby is
En lewe wat begin
Dooie bene wat lewend word
In jou hart en in jou gees
‘n beeld van ‘n nuwe mens,
want dit het die Here geweet
was jou grootste wens
© 2015 – 2016, Annalize. All rights reserved.
My Dogters
Wat sal ek eendag vir julle wil sê
oor die liefde?
Dit proe soos heuning
en steek soos ñ by
Dit maak jou dronk en onnosel
Dit laat vergeet jou van goeie voornemings
Dit laat jou baklei
Dit maak jou week,
laat jou huil van ontroering
Beroof jou van jou asem
Dit gee jou hoop en verbysterende krag
Dit lig jou op totdat jy sweef tussen die wolke
Dan smyt dit jou neer en kry jy weer seer
Die liefde my kind, is altyd effens blind
Liefde bestaan uit tweede kanse
Liefde beteken jy gee ñ deel van jou hart en hoop die ontvanger pas dit op
Liefde laat jou toe om mense jou wêreld te maak
Het ek al gesê dit laat jou jou sinne verloor?
En tog is dit op daardie oomblik die moeite werd
As ontnugtering jou sinies maak gee daardie smaak van liefde jou ñ rede om weer te probeer.
Laurika Rauch sing ñ lied
‘As die liefde jou geraak het, voel vryheid soos ñ tronk’
Liefde, my Dogters is die kerndeel van alles.
Dit het die krag om alles te oorwin, maar moet dit nie die mag gee om jouself te laat verdwyn nie.
Liefde
Mamma
© 2015 – 2016, Annalize. All rights reserved.
Liefste
Wat doen jy aan my?
Jy blaas my op in die lug
Nes ñ vuurwerk
Laat my ontplof bo die wolke
My lig sigbaar in die hemelruim
My val tot op die aarde
Beroof van fanfare
Wat doen jy my Lief?
Jy skil my af soos ñ lemoen
Breek my oop met jou hande
Die reuk talm in die lug
My vlees stil jou honger
Die sap les jou dors
Ek verdwyn skyf vir skyf
In die holtes van jou lyf
Ek raak weg
En in die koel oggend
Voel ek sleg
© 2015 – 2016, Annalize. All rights reserved.
Sonneblom
My sonneblom
Vry en mooi
Groei jy in God se son
Tenger en broos
Dans jy in die wind
My liefste kind
My gypsey kind
Jy draai en tol
Soos ñ warrelwind
Jou lippies rooi
Soos ryp granaat
Jou hare goud
Nes koring aar
My feë prinses
Jou gunsteling ding
Is om op te dress
Jy laat ons lag en
na ons hare gryp
Want jy is ongetem
ñ Ferrari kar
Met ñ bicycle rem
Vir jou sal ons liefhê
Vir jou sal ons sorg
Wanneer die wêreld te seer raak
Sal ons jou vashou
Want jy’s ons hart se punt
Ons gypsey kind
© 2015 – 2016, Annalize. All rights reserved.
Die koffiemasjien lees my gedagtes. Elke keer wanneer ek dink “Ek is lus vir koffie” skakel die blerrie ding outomaties af. Ek dink aan die ding in ‘n manlike vorm. Hy is aspris en hy weet waste houvas hy oor my het met sy verleidelike aromas en verslawende bestanddele. Hy weet ek sal hom nooit weg gooi nie. Baie soos die werklike man in my lewe.
Hy jaag aan. Soms big time. Hy weet hy kan maar. My gedrag in die verlede het dit aan hom bewys. Vergewe en vergeet. Vergewe en bietjie langer gevat om te vergeet. Vergewe en nou sal ek nooit weer kan vergeet nie. Weet hy dit? Ek dink so, maar soos alle mans kies hy om dit te vergeet.
Dis die effek van ‘n affêre. In ons geval affêres. Dit verhard jou. En ontnugter jou tot op ‘n punt waar jy dink, Jou Bliksem! Dis genoeg. Dan kyk jy na sy bone. Asem hom in en proe hom en dan vergeet jy momenteel van sy ontydige afskakel.
Jy kry jou fix en gaan maar aan tot volgende keer.
© 2015 – 2016, Annalize. All rights reserved.
